Mijlpalenroute

De Hoeksche Waard is één van de Zuid-Hollandse eilanden en draagt sinds een aantal jaren de titel Nationaal Landschap. De kleipolders worden al eeuwenlang gebruikt door akkerbouwers. Op de met gras bedekte veengrond laten boeren hun vee grazen. Polders, dijken, kreken en rietkragen kenmerken dit bijzondere landschap.

De Hoeksche Waard is vernoemd naar het dorpje Houcke op de plaats waar nu Puttershoek ligt. Het gehucht bestond waarschijnlijk uit enkele hutten, bewoond door vissers. De naam zou betrekking kunnen hebben op de vrij scherpe bocht die de dijk, die rond de Groote Waard (ook wel Zuid-Hollandse Waard genoemd) was gelegen, hier maakt. Als dorpje viel het onder de ambachtsheerlijkheid Hoecke, waarvan al in 1363 sprake is. Het oude dorp was dan wel erg klein, maar ‘groot’ door zijn naam aan het huidige eiland te geven.

De route die je fietst van Strijensas naar Puttershoek is een oude postroute. In de tijd van Napoleon kreeg deze route de status ‘Route Départementale’, een soort provinciale weg. Langs deze routes werden door Rijkswaterstaat in de 2e helft van de negentiende eeuw palen geplaatst als hulpmiddel bij het onderhoud van de wegen. In de provincie Zuid-Holland koos men voor gietijzer. Op oude kaarten uit die tijd werden de palen meestal met de letters MP aangeduid, wat volgens de legenda mijlpaal betekent. De ”Nederlandse Mijl” was toen een synoniem voor kilometer.

Tijdens deze fietsroute zul je een aantal van deze gietijzeren palen tegenkomen. Er zijn twee soorten: kilometer- en hectometerpalen. Elke kilometerpaal is aan vier zijden voorzien van een kilometeraanduiding bestaande uit twee cijfers en geeft de afstand tot provinciehoofdstad Den Haag aan. Rijkswaterstaat heeft niet alleen de palen geplaatst, maar zou ook verantwoordelijk zijn geweest voor het ontwerp. Tussen de kilometerpalen staan hectometerpalen die ook van gietijzer gemaakt zijn. Aan één zijde zijn zij voorzien van de afstand in reliëf, waarbij de kilometergrootheid (twee cijfers) boven de hectometergrootheid (één cijfer) is geplaatst. 

Het is echt bijzonder dat er langs deze route zoveel hecto- en kilometerpaaltjes bewaard zijn gebleven! Daarom is in 2021 een deel van de palen gerestaureerd en hebben die palen ook weer de kleur die ze in de tweede helft van de 18de eeuw hadden. Nog steeds worden er bijvoorbeeld door graafwerkzaamheden paaltjes terug gevonden, dus wellicht kom je onderweg nog meer paaltjes tegen dan aangegeven in de folder.